عده ای قصد برهم زدن روابط دوستانه دو کشور را دارند

روز یکشنبه در حدود دوصد نفر از باشندگان کابل در اعتراض به اعدام چندتن از افغانستانی های متهم به قاچاق مواد مخدر در ایران، دست به مظاهره زده بودند.

این گونه مظاهرات که بیشتر جنبه سیاسی دارد تا وجهه اعتراضی، زنگ خطری را به گوش دولتمردان افغانستان و ایران نواخت که مراقب باشید عده ای قصد بر هم زدند روابط دوستانه بین دو کشور را دارند.

در دیدگاه اول اینگونه به نظر می رسد که این مظاهره بهانه‌ای بود برای میدان‌ دادن به شخصیتی چون نجیب‌الله کابلی، نماینده مردم کابل در پارلمان و رئیس حزب تازه تأسیس جبهه مشارکت ملی افغانستان‌‌‌‌‌٬ نجیب الله که سابقه تضادش با شیعیان در افغانستان به پخش موسیقی در روز عاشورای حسینی از تلویزیون وی می رسد، و به ضد ایرانی بودند، شهرت دارد.

از سوی دیگر برخی شعارهای این به اصطلاح مظاهره کنندگان حاکی از آن بود که یک جریان ضد ایرانی فعال در افغانستان برای ساماندهی چنین تجمعی هرچند محدود، به خوبی توانسته است شایعات را آنگونه که می‌خواهد منتشر و پردازش کند.

دروغ‌پردازی‌هایی مانند به آتش کشیدن خانه مهاجران افغانستانی و یا برداشتن اعضای بدن مردگانشان در ایران؛ موضوعاتی است، که نشان از آن دارد که پروژه سیاه نمایی درباره ایران در اذهان ملت افغانستان با جدیت در حال پیگیری است.

با توجه به این که کشور ما به ایران همسایه می باشد و تبادلات و رفت و آمدهای زیادی بین دو کشور وجود دارد، در صورت وجود چنین مطالبی مطمئنا بسیار زودتر اینها اخبار آن نشر می یافت. طی سالهای گذشته شاهد برخی رفتارهای نامناسب تعدادی از باشندگان ایرانی با مهاجرین مان بوده ایم، ولی اینکه دولتمردان ایران موضوع گیری نامناسبی با مهاجرین داشته باشند، هیچ گاه از سوی مقامات دو کشور انتشار نیافته است.

لازم به ذکر است که رفتارهای برخی از هموطنانمان در ایران، سبب شد تا تصویر نامناسبی از ملت ما در اذهان ایرانیان شکل گیرد؛ ذهنیتی که متاسفانه در برحه‌هایی سبب برخی ناملایمتی‌ها نسبت به مهاجران افغانی شد. اما انصاف مطلب این است که پذیرا بودن چند میلیون مهاجر موضوعی است که نمونه دیگری از آن را در کمتر منطقه ای در جهان می توان یافت.

آن هم با توجه به این که در حدود هفتاد فیصد هموطنمان که به ایران هجرت کردند از قشر محروم و کارگری بودند و بسیاری از افراد متمول و یا تحصیلکرده و با مهارت به کشورهای اروپایی و یا آمریکای شمالی مهاجرت کردند؛ همین موضوع سبب شد تصور بسیاری از ایرانی‌ها نسبت به افغانستانی‌ها تصور افرادی با سطح سواد و مهارت پایین باشد.

از این مسأله که دیدگاه متفاوتی درباره آن وجود دارد اگر بگذریم ، به این موضوع اصلی می رسیم که سبب اعدام این افغانستانی‌ها در ایران، موضوعاتی چون قاچاق مواد مخدر و یا قتل بوده است؛ موضوعاتی که درباره خود ایرانیان نیز اعمال می‌شود و نکته دیگر اینکه براساس اخبار منتشر شده بسیاری از افغانستانی های زندانی در ایران شاکیان افغان دارند، پس سیاسی کردن این موضوع، حکایت از به صدا درآمدن زنگ خطری دارد که می‌تواند در سال‌های آینده به جای تقویت همکاری‌ها و پیوند میان دو ملت، سبب درگیری‌ها و اختلافات جدی میان مردمان دو کشور همسایه با ویژگی‌های فرهنگی مشترک بسیار کند.

یکی از اشتباهات برخی از مسئولان ایرانی بزرگنمایی در مورد جنایات افغانستانی های مقیم ایران در بعضی موارد بود، که سبب دامن زدن به برخی اختلافات شد. واضح و روشن است که افغانستان و ایران به لحاظ فرهنگی از یکدیگر جدائی ناپذیر هستند و آنچه در ایران و افغانستان می گذرد بر زندگی ملت دیگر اثر دارد. لذا مخالفین این اتحاد از گذشته ها قصد بر هم زدن این روابط دوستانه را داشته و دارند . همانگونه که این قضیه درباره دولت هند نیز صدق می نماید.

حال این یکی از وظایف دولت و یا قوه قضائیه و یا نهادهای مدنی ایران است که به ملت افغانستان ( به جای سکوت کردن ) اطمینان دهند که این موضوع را با جدیت دنبال می کنند، تا دشمنان نتوانند از این قضیه سوء استفاده نمایند و اذهان ملت افغانستان را نسبت به ایران بد کنند.

به هر صورت اگر مقامات دو کشور در قبال این فتنه گران کار جدی ای انجام ندهند، مشکلات همچنان زیاد و زیادتر خواهد شد، و رسانه های غربی که بسیاری از جنایات نظامیانشان از جمله حملات فسفری، کشتارهای غیر نظامیان و ... را نشر نمی دهند، دست به کار خواهند شد، تا روابط کشورهایی از همسایگان را که با دولت افغانستان همکاری های فراوانی دارند، از جمله هند و ایران، را بر هم زنند.

۱۰۹۱۲۰