انتقاد از طرح جدید بازگشت مهاجرین افغانی از ایران
با اعلام آغاز سختگیری های دولت ایران با مهاجرین افغانستانی، دور جدید زندگی مهاجرت در ایران شروع شده در روزهای پایانی هجرت، مشکلات مضاعف بر روی دوش مهاجرین افغانستانی مقیم ایران تحمیل می شود.
هرچند مهاجرین افغانی مقیم ایران به تناسب مهاجرین افغانی در کشورهای دیگر، از محرومیت ها و مشکلات بیشتری رنج می برند، اما با شجات و زحمت بیشتری روی پای خود ایستاده در طول مدت مهاجرت تحقیرها ، تهمت ها و معضلات را برای حفظ خود و خانواده با جان و دل خریده اند.
مهاجرین افغانی در پاکستان
مهاجرین افغانی در پاکستان از امکانات بسیار چشمگیر و قابل توجه مووسسات خارجی و کشورهای مختلف در طول دوران مهاجرت استفاده کرده زمینه های نسبی رفاهی و تحصیلی را برای خود و خانواده در حد منزلت شان تهیه دیده اند.
مهاجرین افغانستانی مقیم کشورهای آمریکایی و اروپایی نیز از بهترین امکانات رفاهی و امتیازات انسانی بهره مند بوده اند.
اما مهاجرین افغانی مقیم ایران، با وجود عدم برنامه ریزی درست و قانونی دولت میزبان و عدم وجود زمینه استفاده از مووسسات و سازمان های کمک کننده بین المللی ، تمام بار سختی و درد و رنج مهاجرت را تنهایی بدوش کشیده اند.
مهاجرین افغانی مقیم ایران هیچگاه از دولت میزبان انتظار نداشتند که تحقیر نشوند، طرد مرز نگردند ، به دلیل کارکردن به محاکم قضایی معرفی نشوند ، حق مسافرت داشته باشند ، حق تحصیل داشته باشند ، حق ازدواج داشته باشند و ده ها مورد دیگر. بل انتظار داشتند آنان را به سمت فردایی آزاد رهنمون باشند تا می توانستند امروز را ببینند و برای آینده فرزندان خود چاره اندیشی کنند.
هرچند دولت میزبان خود نیز در این مسیر دچار اشتباهاتی بود اما می توانست به مسایل فردای جامعه مهاجر عمقی تر بیندیشد.
ما معتقدیم که هنوز هم دیر نشده است. دولت میزبان می تواند برخلاف اعلام فشارهای مضاعف بر مهاجرین، آنان را از لحاظ فرهنگی و روانی آماده بازگشت به کشورشان نماید.
یک بررسی کوتاه و منطقی می تواند همه چیز را در سر جای خودش قرار دهد بدون اینکه به هوای آبادی یکجا ، مکان دیگری را تخریب کرد.
مهاجرین به 10 دلیل تمایل به بازگشت داررند:
1- از لحاظ فطری متعلق به افغانستان هستند و می خواهند در کشور خود مشغول کار و خدمات باشند.
2- تعلقاتی از گذشته هنوز آن ها را به سمت کشور اصلی و خانه و کاشانه شان سوق می دهد.
3- می دانند که کشور دیگران مامن زندگی دایمی آنان نیست و باید به کشور خود بازگردند.
4- خاطرات گذشته و رویاهای آینده خود را در موطن اصلی خود به تجسم می گیرند.
5- می خواهند آموخته های دوران مهاجرت را در کشور خود برای فرزندان و هموطنان خود بیاموزانند.
6- آرزو دارند با فرزندان شان بدور از تحقیرها و مشکلات مهاجرت زندگی نوین شان را شروع نمایند.
7- از کتمان هویت خسته شده اند.
8- از همرنگ جماعت شدن بیزارند.
9- تحمل نگاه ها واخطارهای پی درپی دل های شان را ریش ریش نموده است.
10- می خواهند خودشان باشند با همان عقایدشان و روحیه اگر باز بتواند نمایانگر هویت واقعی آنان باشد.
اما چرا باز نمی گردند؟
و چرا حدود 30 فی صد آنان که رفته بودند دوباره مهاجر شدند؟
شاید هیچگاه مسوولان ایرانی به این موضوع نیندیشیده اند و یا بسیار ساده از کنار این مساله مهم گذر کرده اند!
بلی واقعیت این است که برخی نمی خواهند واقعیات را ببینند. همچنان که تا حال ندیدند. اما گفتن این جمله شاید بی انصافی باشد! بهتر است گفته شود اطلاعات غلط و نادرست ، تصامیم نابجا برای مهاجرین را باعث شده است.
ما بارها به برخی مسوولان دولتی کشور میزبان که به آنها دسترسی داشتیم گفتیم که بعضی رفتارها و تصامیم ناتجا لطمات جبران ناپذیری بر تاریخ ، فرهنگ، عقاید و آینده هردو کشور وارد می سازد. پس بیایید کمی هم حرف ما را بشنوید.
وقتی برای کسی تصمیم می گیرید، به حرف های منطقی او نیز گوش کنید.
اما همیشه جواب شنیدیم که اینجا کشور ماست و ما هر تصمیمی که بخواهیم می گیریم!
همچنام که دیروز گذشت امروز نیز خواهد گذشت و فردا در رابطه با این وضعیت به قضاوت خواهد نشست.
آن وقت است که تنها شما ضرر نمی کنید ، ما هم متضرر می شویم.
زیرا ما از شماییم و شما از ما.
ببینید این خانه ای نیست که من به دلیل نا سازگاری با همسایه ، کوچ کرده به محله دیگری برود. بخواهیم نخواهیم همسایه ایم و دو کشور ایران و افغانستان بهم چسبیده اند 1400 کیلومتر مرز مشترک داریم ، از آن مهمتر ، عقاید مشترک ، آداب مشترک ، زبان مشترک ، فرهنگ مشترک و تاریخ مشترک. اینها را نمی شود نادیده گرفت.
ما طرح هایی در این زمینه داریم که هم " لعل بدست آید و هم یار نرنجد،" اما در کجا باید مطرح شود نمی دانم.
برخی دوستان ایرانی فکر می کند همین که باید مقام افغانی یا بین المللی در رابطه با این طرح، به توافق رسیدند کافی است، پس باید آنقدر فشارهای مختلف بر مهاجرین وارد آید تا آنان ناخواسته ایران را ترک کنند.
در حالی که موضوع بازگشت مهاجرین انجام چند پروژه اجتماعی کم هزینه و مقداری کار روحی و روانی با زمان کمتری قابل اجرا است
محمد محقق: استعفا ندادم
محترم محمد محقق وزیر سابق پلان دولت انتقالی افغانستان روز گذشته در یک کانفرانس خبری گفت: من خود
نیز خبر استعفای خود را از رادیوها شنیدم و من هنوز استعفا نداده ام , بلکه برکنار شدم.
وی اضافه کرد: وزیر مالیه بجای همه وزرا تصمیم می گیرد و این برای من ناخوشایند بود و بر سر این موضوع با رییس دولت اختلاف پیدا کردم.
محترم محقق اضافه کرد : جناب کرزی بعد از مطلع شدن از تصمیم من برای کاندیدا شدن در ریاست جمهوری آینده ، بسیاری از دوستان مرا از پست های دولتی برکنار کرده و بدین وسیله یک جنگ روانی را بر علیه من شروع کرده بود .
وی ادامه داد : در روزهای اخیر چندین بار بخاطر کاندیدا شدن تهدید به مرگ شده است .
محمد محقق یک روحانی شیعه و از مردم هزاره است که از زمان دولت موقت تاکنون به سمت وزیر پلان انجام وظیفه کرده است .
""کار هایی که کرزی میکند از سردم داران ایران و یا پاکستان کم نیست. آنان هم رقیبان خود به نحوی تهدید و یا از کار برکنار میکنند. مثلاً در همین انتخابات مجلس هفتم ایران محافظه کاران بیشتر رقیبان خود را به نحوی اجازه ندادند که درانخابات مجلس شرکت کنند. و آقای کرزی انتظار دارد که با برطرف کردن این و آن همه مردم به او راْی بدهند که این خود یک دیکتاتوری است.""
دوستان لطفاً نظرات خود درباره این خبر بفرستید!
محمد محقق: 'از پست وزارت پلان (برنامه) افغانستان اخراج شدم'
دولت انتقالی افغانستان روز دوشنبه، 8 مارس، اعلام کرد که آقای محقق استعفا داده است.
محمد محقق، وزیر سابق پلان (برنامه) افغانستان، می گوید او استعفا نداده بلکه از این مقام عزل شده است.
آقای محقق علت اصلی کناره گیری خود را از وزارت پلان فشارهای مستقیم جناب کرزی عنوان کرد.
وی گفت: جناب کرزی در گذشته مربوط به حزبی بوده است که فعلا شاخه نظامی دارد. پس جناب کرزی نیز بنا بر حکم خویش نباید در انتخابات شرکت کند.
وزیر سابق پلان افغانستان، که از نامزدهای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری این کشور است، گفت او پس از مشاجره ای با حامد کرزی، رئیس دولت انتقالی و اشرف غنی، وزیر دارائی، از کار برکنار شده است.
آقای محقق گفت او تصمیم داشته در اعتراض به این مشاجره جلسه هیئت دولت را تحریم کند اما روز بعد از خبر استعفای خود مطلع شده است.
وزیر سابق پلان افغانستان هفته گذشته گفته بود که برخی از نامزدهای ریاست جمهوری مورد تهدید قرار گرفته تا آنها از شرکت در انتخابات منصرف شوند.
سخنگوی آقای کرزی این ادعاها را مبهم و بی اساس توصیف کرده است.
آقای محقق که خود از نامزدان شرکت در انتخابات است در مورد اینکه چه کسانی مورد تهدید واقع شده اند و چه کسانی این گونه تهدیدها را اعمال داشته اند جزئیاتی ارایه نداد.
اما وی گفت عده ای فکر می کنند که نامزدی در این انتخابات که قرار است در تابستان برگزار شود، نشانه عدم وحدت است.
حامد کرزی، رئیس دولت انتقالی افغانستان، نیز از نامزدهای شرکت در این انتخابات است.
شاروال کابل برطرف شد
جگدلگ شاروال کابل که همزمان مسوولیت کمیته ملی المپیک افغانستان را نیز عهده دار بود ، از پست شاروالی برکنار شد.
محترم نورزاد از کارمندان با سابقه شاروالی کابل به این سمت انتصاب شده است.
جگدلگ متهم است که در مدیریت و برنامه ریزی شاروالی کابل ضعیف عمل نموده است.
همچنین در قسمت تقسیم اراضی متهم به رشوه خواری شده است.
حمله مسلحانه پولیس کابل به عزاداران حسینی
در روز عاشورای حسینی شیعیان عزادار در غرب کابل مورد اهانت و خشونت پولیس قرار گرفتند.
خبرنگار ما در کابل از منطقه دشت برچی در غرب کابل که بیشتر محل اسکان هزاره های شیعه مذهب است گزارش داد: دسته ای از عزاداران حسینی که از سرک اصلی می گذشتند مورد تمسخر و اهانت نیروهای(بدنام) نظامی دولتی مستقر در مدرسه نظامی قرار گرفتنند.
عزاداران در اعتراض به این موضوع‚ مورد حمله افراد مسلح پولیس قرار گرفتند.
در این درگیری از مردم عزدار چهار نفر کشته و بیست و پنج تن دیگر مجروح شدند ‚ در طول یکسال اخیر این سومین برخورد پولیس(بدنام) با شیعیان در کابل است.
عزاداران خواهان برکناری رییس پولیس شهر کابل و توبیخ مدرسه نظامی مستقر در این منطقه شدند.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
عاشورا در میان شیعیان کابل
بر اساس تاریخ اسلام، هزار و سیصد و شصت و پنج سال پیش، در دهم محرم سال شصت و یک هجری، امام حسین، نواده پیامبر مسلمانان و سومین پیشوای شیعیان، که حاضر به پذیرش حکومت یزید فرزند معاویه، از خاندان بنی امیه نبود، در رویارویی با سپاهیان وی، به همراه بیش از هفتاد تن از نزدیکان و همراهانش در منطقه کربلای عراق کشته شد.
این روز که عاشورا( روز دهم) خوانده می شود، از آن تاریخ به بعد، در تقویم اسلامی جایگاه ویژه ای یافت.
مسلمانان به گونه های مختلف این روز را گرامی می دارند.
دست کشیدن از کار و فعالیت اقتصادی، رفتن به قبرستانها و مکانهای مقدس، اطعام فقرا یا غذا دادن به مستمندان از سنتهای روز عاشورا در میان مسلمانان است.
در این روز و به طور کلی در ماه محرم، مراسم عروسی و شادمانی برگزار نمی شود و مسلمانان شیعه در عاشورا و روزهای منتهی به آن به یاد کشته شدگان صحرای کربلا سوگواری و عزاداری می کنند و از آنچه ظلم یزید نسبت به پیشوایشان می دانند، به بدی یاد می کنند.
اینگونه یادآوری وقایع گذشته و آنچه بر پیشوای شیعیان و یاران و همراهانش گذشته است، "ذکر مصیبت" خوانده می شود و با گریه شرکت کنندگان همراه است.
روز عاشورا در کابل و دیگر شهرهای افغانستان نیز، همچون شماری از کشورهای اسلامی، تعطیل عمومی است.
امروز دهها هزار تن از مسلمانان شیعه در کابل، با مراجعه به تکیه خانه ها و مساجد، و راه اندازی دسته های سینه زنی و زنجیرزنی، برای امام شهید سوگواری و عزاداری کردند.
مراسم امسال روز عاشورا، نسبت به سالهای پیشین، گسترده تر برگزار شد.
رییس و اعضای هیات دولت افغانستان نیز، با حضور در مساجد و اماکن مقدس شیعیان، عزاداران این فرقه اسلامی را همراهی کردند.
مراسم عزاداری شیعیان افغانستان، برخلاف برخی دیگر از کشورهای اسلامی، آرام تر و مسالمت آمیز تر برگزار می شود.
سخنرانان در این مراسم، از بیان هر گونه مطالبی که باعث جریحه دار شدن احساسات دیگر فرقه های اسلامی شود خودداری می کنند و از مقدسات آنان نیز به نیکی یاد می کنند.
